Het kind dat zich niet gehoord voelde.
Het kind dat gecorrigeerd werd, gemanipuleerd werd om tussen de lijntjes te lopen.
Het kind dat niet zichzelf kon en mocht zijn omdat het zich anders gedroeg dan gewenst.
Het kind dat zich zodanig aanpastte om toch de liefde en de goedkeuring van de opvoeder te krijgen.
De opvoeder die steeds maar weer de grenzen verlegde zodat het kind nooit kon voldoen.
Het kind dat steeds maar weer verder ging aanpassen, verder weg van zijn essentie om toch die goedkeuring te bekomen, dat schouderklopje, die liefde.
Het kind dat zich afgewezen voelde, ondanks zijn grote inspanningen.
✨
Het is een dingetje in de energie van deze nieuwe maan. Ik hoor het rondom mij en ik voel ook bij mezelf dat bepaalde frustraties weer even de kop opsteken.
✨
Maar bovenal wordt het zo uitvergroot in onze maatschappij. De manier waarop er met de ziekte wordt omgegeaan. De overheid, samen met enkele wetenschappers doen zich voor als onze opvoeder. Zij bepalen de regels; regelmatig handen wassen, handen en oppervlakten regelmatig ontsmetten, afstand houden, masker op, … Alles onder het mom van ‘wij weten wat het beste is voor jou’. En de indoctrinerende mantra: ‘Doe het niet voor jezelf, maar voor de ander.’
✨
Maar is dat wel zo? Waarom mogen wij niet elk op onze eigen manier omgaan met onze veiligheid en onze gezondheid? Waarom mogen wij niet voor onszelf beslissen hoe wij onszelf en onze medemens beschermen en respecteren? Wat voor de één goed werkt en geen inspanning vraagt, is voor de ander misschien de grootste belemmering, maar een andere manier kan dan weer zonder inspanning. Waar is het respect, het medeleven, de empathie als je je medemens regels oplegt die zijn leven moeilijker maken en een aanslag zijn op zijn fysieke en/of mentale gezondheid?
✨
We zien het al van in de kleuterklas. Wie zich niet aan de regels houdt, wie niet tussen de lijntjes loopt, die wordt verklikt bij de juf. De juf berispt, dreigt met straf en bij herhaling volgt ook straf. Alles om iemand te conditioneren om tussen de lijntjes te lopen.
✨
Ook dat zien we op dit moment heel erg weerspiegelt in onze maatschappij. Wanneer de regels niet gevolgd worden, volgt een boete. Mensen die op hun manier voor zichzelf en hun medemensen willen zorgen, worden erop aangesproken, ze worden gezien als egoïstisch, de ordediensten worden erbij geroepen en een waarschuwing of boete volgen. Alles wordt uit de kast gehaald om de conditionering, die op jonge leeftijd startte, verder te zetten zodat iedereen netjes tussen de lijntjes blijft lopen.
✨
Ik zie het met lede ogen aan hoe de mens steeds verder van zijn essentie wordt gedreven, hoe alles in het werk wordt gesteld om de mens te laten geloven dat hij niet in staat is om eigen verstandige beslissingen te nemen die bij hem passen en toch respectvol zijn naar zijn medemens toe.
✨
Ik geloof niet in een minderheid die er zijn voeten aan veegt. Ik geloof in een meerderheid die gezond verstand heeft en perfect voor zichzelf weet op welke manier, die de minste inspanning eist, ieder voor zich, goed voor zichzelf en zijn medemens kan zorgen. Er is geen één manier die voor iedereen goed werkt. We zijn allemaal uniek, fysiek en mentaal, en dus heeft ieder een eigen unieke manier om met respect voor zichzelf en de medemens met de situatie om te gaan.
✨
Ik geloof dat we allemaal die wijsheid in ons dragen, soms onder een dikke laag stof of shit van kleine of grote gebeurtenissen in het leven. Gebeurtenissen die ervoor zorgden dat je die prachtige kern, die je in je draagt, die wijsheid en die kracht wou beschermen omdat de buitenwereld ze afwees. Ga aan de slag, desnoods met blote handen, om die dikke laag stof, die shit te verwijderen en die prachtige kern weer zichtbaar te krijgen zodat ook jij met jouw talenten, met jouw unieke manier van zijn en van handelen meebouwt aan een mooie wereld voor iedereen.
Credits foto Studio Zwartlicht
Creametho 